Деньги, как известно, имеют различные функции. Одной из них является непрестанное движение денег в обращении, обслуживание процесса обращения. Без выполнения деньгами этой функции торговля была бы невозможна.

Выдаткі на прасоўванне тавару правамерна адносіць да падатковых

Вызначальным умовай ўзнікнення ў плацельшчыка права на падатковы крэдыт і на памяншэнне падаткаабкладаемага даходу на суму панесеных выдаткаў, акрамя належнага дакументальнага афармлення гаспадарчай аперацыі, з'яўляецца рэальнасць яе ажыццяўлення ў рамках ажыццяўлення гаспадарчай дзейнасці плацельшчыка

Вызначальным умовай ўзнікнення ў плацельшчыка права на падатковы крэдыт і на памяншэнне падаткаабкладаемага даходу на суму панесеных выдаткаў, акрамя належнага дакументальнага афармлення гаспадарчай аперацыі, з'яўляецца рэальнасць яе ажыццяўлення ў рамках ажыццяўлення гаспадарчай дзейнасці плацельшчыка. Па сваім эканоміка-юрыдычнаму зместу паслуга ўяўляе сабой дзейнасць, вынікі якой не маюць матэрыяльнага выражэння, а рэалізуюцца і спажываюцца ў працэсе яе ажыццяўлення. Зыходзячы са спецыфікі паслугі як прадмета гаспадарчай аперацыі, у дадзеным выпадку акт прыёму-перадачы прадастаўленых паслуг з пералікам фактычна пастаўленых паслуг з'яўляецца дастатковым доказам, якія пацвярджаюць факт выканання такой гаспадарчай аперацыі.

Суд адзначыў, што маркетынгавыя, інфармацыйна-кансультацыйныя паслугі і паслугі па правядзенні рэкламных мерапрыемстваў па прасоўванні тавараў фактычна накіраваны на забеспячэнне эфектыўнага збыту тавараў прадпрыемства ў гандлёвых сетках контрагентаў шляхам папулярызацыі прадукцыі прадпрыемства сярод спажыўцоў і стымулявання спажывецкага попыту і абумоўлівае гаспадарчы характар ​​дадзеных паслуг для істца. Пры гэтым названыя дзеянні па прасоўванні тавару маюць эканамічны эфект самі па сабе, незалежна ад іх выніку, які не ахопліваецца прадметам дагавора прадастаўлення паслуг.

Спасылка падатковага органа на тое, што адпаведныя аперацыі па прасоўванні тавараў ажыццяўляюцца пакупніком (гандлёвай сеткай) у дачыненні да тавару, права ўласнасці на які перайшло да пакупніка, ня абвяргае іх эканамічную каштоўнасць менавіта для істца. Бо хоць дзейнасць па прасоўванні тавараў у гандлёвых сетках названых контрагентаў мяркуе і іх эканамічны інтарэс у росце гандлёвага абароту, аднак прасоўванне пэўнага, канкрэтнага тавару мае пераважнае эканамічнае значэнне менавіта для яго пастаўшчыка (вытворцы).

Таксама суд адзначыў, што дзеючае падатковае заканадаўства Украіны не звязвае магчымасць уліку выдаткаў у мэтах падаткаабкладання прыбытку з наяўнасцю або адсутнасцю права ўласнасці на тавары, адносна якіх ажыццяўляюцца адпаведныя дзеянні, якiя цягнуць такія выдаткі.

Вызначэнне ВАСУ ад 2014/04/02 г. па справе № 2а-10080/10/1070